domingo, 11 de noviembre de 2012

EL HUNDIMIENTO

Mucho frío  mucha lluvia, las zapatillas mojadas y todavia nos queda hora y media para la salida, mientras para pasar el rato debajo de nuestra bolsa de basura vamos preparando nuestra estrategia para la carrera, controlar ritmo y atacar al final si vamos sobrados...
10:37h. salida a ritmo de Metallica, nos olvidamos de la lluvia, y comenzamos a correr enseguida nos ponemos a ritmo de carrera: 4:10-4:15, al poco rato me doy cuenta de que no, que hoy no va a ser diferente a los días de esta ultima semana, Gari pone el ritmo y al ver que no puedo seguirle le animo a que tire para adelante, el lleva un ritmo muy superior al mio, a partir del km. 8 empieza mi penitencia particular, tengo mucho frío, mi cabeza se hunde y mi ritmo también aún y todo me resisto e intento aguantar el ritmo por lo menos para hacer el tiempo del año pasado, pero no, hoy no, llego al final roto y desmoralizado, 1h.27m. pero no es el tiempo realizado lo que me ha matado sino la manera de hacerlo.
2 semanas para el maratón y ahora mismo no lo veo, pero bueno esperaremos un poco.

4 comentarios:

  1. descansa que en la maraton te quitas esta espina!!!

    ResponderEliminar
  2. Urtean zehar egin duzun lanaren emaitza martatoiean izango duzu, ahaztu Behobia, egun txart bat edozeinek izan dezake, gainera bakarra izan dezu urte osoan ta la ona egiten ari zarela, ANIMO!!!!!

    ResponderEliminar
  3. Hemen kotilleatzen ta..... Animoooo!!!!!!!!! Egun txar bat izan da ta ziur maratoian earki eingo zula!!!! Animooo ta egurra!!!!

    ResponderEliminar
  4. Ni ere irakurtzen zaitut, ta zure progresioa izagurria da!!! maratoian ikusiko gaituk!!!

    ResponderEliminar